Red Bull’un 6 yıl aradan sonra 4. kez yapacağı Uçuş Günü etkinliği kapsamında, önce Beşiktaş’ta, sonra da Kadıköy’de kurulan platformdan atlama, daha doğrusu serbest düşüş yapma fırsatı buldum. Bu yazıda bu deneyimden bahsedeceğim.

Yükseklik korkusunu yenmede ilk adım

Öncelikle yükseklik korkum olduğunu söylememde fayda var. Aşırı olmasa da var. Red Bull’un serbest düşüş platformunun yerden yüksekliği 6 metre. Yaklaşık 2-2,5 metre yükselikliğinde bir hava yastığı var. Düşüş aralığı da 3,5-4 metre oluyor. Ancak platformun üzerine çıktığınızda, göz hizanızı da hesaba katınca 7,5 metreden aşağısını görmüş oluyorsunuz. Fotoğraflara bakınca az gibi görünüyor ama inanın öyle değil. Bunu ancak oraya çıktığınızda anlarsınız.

Yükseklik korkusu olan birinin bu korkuyu yenmesi için güzel bir başlangıç adımı. Ben de noreasonco & Red Bull işbirliğinde gerçekleşen etkinliklerle ortaya çıkan fırsatı değerlendirmek istedim. Daha önce başka bir yazımda da belrittiğim gibi, farklı deneyimler yaşamayı seviyorum. Özellikle böyle kontrollü adrenalin denemeleri ilgimi çekiyor.

İlk atlayış

İlk atlayışım 18 Temmuz’daki Kuruçeşme- Beşiktaş arasındaki noreasonco koşu etkinliği sonrasında oldu. Koşuya başlama ve Beşiktaş’a varış saatimizden dolayı hava tamamen olmasa da kararmıştı. Bunun ilk atlayışı ne kadar kolaylaştırdığını gündüz yaptığım ikinci atlayışta anladım. Onu da anlatacağım.

Atlayışı yapmadan önce takla atmak gibi bir fikir vardı kafamda. Nasıl olsa hava yastığı var diyerek bunu yapabilirim diye düşündüm. Ancak platforma çıktığımda, güvenlik gerekçesi ile bunu yapmamamı rica ettiler. İstedikleri tek atlama şekli, arkanız dönük şekilde kendinizi aşağıya bırakmanız. Göremediğiniz bir yere doğru kendinizi boşluğa bırakma fikri çok da kolay değil. Ancak oraya çıktığımda atlamaktan başka bir şey düşünmüyordum. Üçe kadar sayıldıktan sonra kendimi tereddüt etmeden bıraktım. İşin sırrı şuymuş, hiçbir şey düşünmemek.

Hiç bitmeyen 1 saniye

Videolardan gördüğüm kadarıyla düşüş tam bir saniye sürüyor. Ancak o 1 saniye düşüş sırasında daha uzun geçiyor. İlk olarak kendimi boşluğa bıraktığım ilk an ne gördüğümü hatırlamıyorum. Belki karanlığın etkisidir, emin değilim. Uçuş ortasına geldiğimde düşüşü hissetmeye başladım ve o anda, birazdan yerle temas edeceğim fikri geldi aklıma ve “acaba canım yanacak mı?” diye düşündüm. Ve son olarak havayastığı ile temas ettiğim anda belli belirsiz ilk hissiyatın ardından düşüşün tamamlandığını anlamanın verdiği rahatlama. Görev tamamlanmıştı. Bucket List’ten bir maddeyi daha silebilirdik.

İkinci atlayış

İkinci atlayış, ilkinden daha zor ve önemliydi. 23 Temmuz’da, bu sefer Kadıköy Meydanı’nda kurulan platforma yine noreasonco koşusu sonrasında gittik. Ama bu sefer koşuya daha erken başladığımız için hava henüz kararmamıştı, hatta direkt gündüzdü diyebilirim.

Platformun üzerine çıktığım ilk anda Kadıköy Meydanı’nın tümünü görebildiğimi farkettim. Sonra aşağıda insanları gördüm. Havanın aydınlık olması sebebiyle hava yastığı da daha net görünüyordu ve birden içimi bir ürperti kapladı. Sonuçta 7,5 metrelik bir görüş yüksekliği, iki katlı bir binanın çatısına çıkıp aşağı bakmakla eşdeğer.

Red Bull serbest düşüşte 2. atlayışım. Bu sefer gündüz olduğu için aşağısı daha net görünüyordu. Yükseklik korkum olduğu için zor bir sınavdı. pic.twitter.com/Q7NJcxgfe3

— Ümit Büyükyıldırım (@umit2050) July 23, 2019

Atlayış onayı almak için bu sefer beni 1 dakika kadar beklettiler. Bu esnada aşağıyı daha çok görme fırsatı buldum. Bu da, korkumu pekiştirmek için ekstra bir sebep oldu. Ama yine de kafamda şu vardı; “oraya çıktım ve atlayacağım”.

Görevli arkadaş üçe kadar saydıktan sonra yine beklemeden kendimi bıraktım. Bu sefer ilk bırakma anı o kadar etki yaratmadı, ancak düşüşün ortasına geldiğimde bir öncekinden daha uzun sürdüğü hissiyatına kapıldım. Bir öncekine göre dengemi de daha iyi ayarlamıştım ama hızlanıyordum. Bu sefer yastıkla ilk temas anı hem daha konforlu hem de psikolojik olarak daha rahatlatıcıydı.

Level Up

Özetle; ikinci atlayış öncesi gerçekten içimde ciddi bir korku belirdi ama güzel olan da bu korkuya rağmen denemiş olmaktı. Korkuyu aşmanın sırrı, kararlılık ve düşünmeden harekete geçmek. Bir miktar adrenalin, insana yaşadığını hissettiriyor. Etkinliğe vesile olan noreasonco ve Red Bull’a tekrar teşekkür ediyorum. Bundan daha zorlu denemelere de kalkışmayı istiyorum ve benzer deneyimlerim olursa yine aktaracağım.